Jab Harry met Sejal (2017)
မင္းသားရွာရြတ္ခန္းနဲ႔ မင္း သမီး အႏြတ္ရွ္ကာရွားမားတုိ႔က ေခါင္းေဆာင္ ပါဝင္ထားတာျဖစ္ၿပီး သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ပူးတြဲသ႐ုပ္ေဆာင္တဲ့ တတိယေျမာက္ဇာတ္ကားျဖစ္သလို ပါရာေဂြး၊ အမ္စတာဒမ္၊ ဗီယင္နာ၊ လစၥ ဘြန္းနဲ႔ ဘူဒါပက္စ္က ႐ႈခင္းအလွ အပေတြကိုပါ ခံစားၾကည့္႐ႈရမွာပါ။
ဟာရင္ဒါဟယ္ရီဆင္းန္နီ ဟာရာဟာ အမ္စတာဒမ္က ဧည့္ လမ္းၫႊန္တစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး စန္းပြင့္သူ ျဖစ္သလုိ ခင္မင္တတ္၊ ကူညီတတ္သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ပါ တယ္။ တစ္ရက္မွာေတာ့ သူဂိုက္လုပ္ေပးေနတဲ့ ဂူဂ်ာရာတီမိသားစု ကို ေလဆိပ္လိုက္ပို႔အၿပီးမွာေတာ့ ျပႆနာေလးတစ္ခု စပါေတာ့ တယ္။
ဂူဂ်ာရာတီ မိသားစုဝင္တစ္ ေယာက္ျဖစ္တဲ့ ဆီဂ်ယ္ဇာဗာရီ ဟာ ခရီးစဥ္မွာ သူ႔ရဲ႕ေစ့စပ္လက္ စြပ္ေပ်ာက္သြားလုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ လက္စြပ္ျပန္ရွာခ်င္တဲ့ ဆီဂ်ယ္ကို ဟယ္ရီက ကူညီေပးဖို႔ အင္တင္ တင္ျဖစ္ေနေပမယ့္လည္း အတူ လိုက္ရွာေပးခဲ့ပါတယ္။
ဟယ္ရီဟာဂူဂ်ာရာတီ မိသားစုကို လိုက္ပို႔ခဲ့တဲ့ ေနရာ ေတြအကုန္လံုးကို ဆီဂ်ယ္နဲ႔အတူ ျပန္သြားၿပီး လက္စြပ္လိုက္ရွာခဲ့ ၾကပါတယ္။ အဲဒီလိုသြားရင္းနဲ႔ ဟယ္ရီဟာ ဆီဂ်ယ္ကို စိတ္ဝင္ စားခဲ့ေပမယ့္ ေစ့စပ္လက္စြပ္ရွိ ေနတာမို႔ ပိုင္ရွင္ရွိေနတယ္ဆုိၿပီး ဖြင့္မေျပာခဲ့ပါဘူး။
ေနာက္ေတာ့ လက္စြပ္ကို ဂက္စ္ဆုိတဲ့ လူဆိုးတစ္ေယာက္ က ခုိးယူသြားတယ္လုိ႔ ယူဆၿပီး ဂက္စ္ဆီမွာ လက္စြပ္ျပန္ေတာင္း ရင္း လူဆုိးအဖြဲ႕ေတြရဲ႕ တိုက္ခိုက္ျခင္းခံခဲ့ရပါတယ္။ ဟယ္ရီဒဏ္ ရာရသြားတဲ့အတြက္ ဆီဂ်ယ္က သူ႔အိတ္ထဲကေဆး သြားယူရင္း လက္စြပ္က အိတ္ထဲမွာရွိေနတာ ေတြ႕ခဲ့ၿပီး ဟယ္ရီကိုေတာ့ လက္ စြပ္ျပန္ေတြ႕တဲ့အေၾကာင္း မေျပာ ခဲ့ပါဘူး။
ေနာက္ရက္မွာေတာ့ ဖရန္႔စ္ ဖတ္မွာလုပ္မယ့္ ဟယ္ရီ႕သူငယ္ ခ်င္း မဂၤလာေဆာင္ကို ဟယ္ရီနဲ႔ ဆီဂ်ယ္အတူ သြားခဲ့ၾကၿပီး မဂၤလာပြဲအၿပီးမွာ အေခ်အတင္တစ္ခုျဖစ္ ၾကကာ ဆီဂ်ယ္အိႏၵိယကို ျပန္သြားခဲ့ပါတယ္။ ေလဆိပ္ကိုေရာက္ ေတာ့မွ ဆီဂ်ယ္က သူ႔လက္စြပ္က အိတ္ထဲမွာ အထားမွားၿပီး ေပ်ာက္ေနတာျဖစ္တယ္လို႔ ဟယ္ရီကို အသိေပးခဲ့ပါတယ္။
ဒီလိုနဲ႔ ဆီဂ်ယ္လည္း အိႏၵိယကို ျပန္သြားၿပီး ဟယ္ရီလည္း သူ႔အလုပ္သူ ျပန္လုပ္ေနေပမယ့္ ဆီဂ်ယ္ကို ေမတၱာရွိေနတာ ေၾကာင့္ တစ္ခ်ိန္လံုး သတိရေန သလို ဆီဂ်ယ္ရဲ႕ မဂၤလာပြဲသြား မယ္ဆုိၿပီး ဟယ္ရီတစ္ေယာက္ အိႏၵိယကို လုိက္သြားခဲ့ပါတယ္။
ဆီဂ်ယ္က အိႏၵိယမွာ တကယ္ေကာ မဂၤလာေဆာင္ျဖစ္ ရဲ႕လား။ ဟယ္ရီကေကာ ဆီဂ်ယ္ အေပၚ ေမတၱာရွိေနတဲ့အေၾကာင္း ေျပာဖို႔ အခြင့္ႀကံဳပါ့မလား။ သူတုိ႔ ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ အခ်စ္ဇာတ္လမ္း က ဘယ္လိုပံုစံနဲ႔ အဆံုးသတ္မလဲ ဆိုတာေတာ့ ႐ုပ္ရွင္ပိတ္ကားေပၚ မွာ ကိုယ္တုိင္ၾကည့္လိုက္ၾကပါ။
Create- Channel Myanmar
No comments:
Post a Comment